Lekarze powiedzieli rodzicom dziecka, że ​​noworodek miał dziurę w kręgosłupie, więc jego szanse na przeżycie były minimalne.

Pięciokrotnie namawiano przyszłą matkę do sztucznego przerwania ciąży, ale decyzja Shelley o porodzie była niezachwiana.

Rodzice chcieli, żeby dziecko się urodziło, kupili nawet trumnę, żeby móc godnie pochować noworodka.

Pracownicy medyczni poinformowali, że u chłopca zdiagnozowano „wodogłowie”, więc jeśli dziecko przeżyje, będzie musiało przygotować się na długoterminową rehabilitację i leczenie regeneracyjne.

Choroba zdążyła dotknąć dziewięćdziesiąt procent mózgu, dlatego rodzice powinni psychicznie przygotować się na najgorsze. Matka i ojciec Noego zrozumieli, że wciąż jest nadzieja.

Po urodzeniu chłopca nawet lekarze byli zaskoczeni tym, co zobaczyli: dziecko nie miało mózgu, a kręgosłup był poważnie zdeformowany.

Lekarze przewidywali, że organizm dziecka nie będzie w stanie pełnić elementarnych funkcji, dlatego warto zawczasu rozwiązać problem: przerwać ciążę.

Rodzice podjęli trudną decyzję o kontynuowaniu ciąży i urodzeniu dziecka.

Wbrew temu, co twierdzili lekarze, mózg Noaha nadal rósł i rozwijał się.

Mamy do czynienia z cudem, który wydarzył się dzięki rodzicielskiej miłości i wierze. Teraz maluch potrafi już liczyć do dziesięciu, potrafi mówić, a obecnie uczy się pisać. Noah nie jest niepełnosprawny intelektualnie. Tak to teraz wygląda.

Ojciec chłopca jest pewien, że syn nauczy się prawidłowo chodzić. Patologia rozwoju tkanki kostnej spowodowała niedowład od odcinka piersiowego kręgosłupa do kończyn dolnych, w wyniku czego Noe nie może się w pełni poruszać. Pomaga mu wózek inwalidzki. Chłopiec przeszedł szereg skomplikowanych zabiegów chirurgicznych i długi okres rehabilitacji. Od teraz jest nadzieja, że ​​dziecko będzie w przyszłości chodzić. Rodzice wierzą w świetlaną przyszłość dla swojego dziecka.

Teraz Noe ma pięć lat. Prowadzi szczęśliwe życie, cieszy się każdym dniem, kąpie się w rodzicielskiej miłości. Wbrew przewidywaniom lekarzy chłopiec rozwija się prawidłowo intelektualnie, posiada takie same zdolności i umiejętności jak jego rówieśnicy. Funkcje poznawcze są na normalnym poziomie. Warto zauważyć, że początkowo spełniły się przewidywania lekarzy dotyczące rozwoju umysłowego. Później wydarzył się prawdziwy cud: mózg zaczął rosnąć i regenerować się. Historia medycyny nie zna bardziej wyjątkowego przypadku niż ten, który spotkał tę rodzinę. Tej historii nie można nazwać inaczej niż cudem.