Stepan po demobilizacji wrócił do rodzinnej wioski.

Był prominentnym facetem – wysokim, szczupłym, z kruczoczarnymi włosami i brązowymi oczami.

I miał dobry charakter, poza tym był pracowitym facetem, podjął się każdej pracy.

Ale miał jeden stały pomysł, czyli modę – chciał wziąć za żonę tylko tę dziewczynę, która z pewnością byłaby dziewicą, chciał zostać jej pierwszym mężczyzną. Aby dowiedzieć się, jak szczera była wobec niego dziewczyna, nie owijał w bawełnę. I powiedział wprost, że mówią, pozwól jej spać z nim. Jeśli okaże się szczera, wyjdzie za mąż; jeśli nie, nie obrażaj się.

A dziewczyny się zgodziły, bo nikt by o sobie złego słowa nie powiedział. I ruszamy. Z Nataszą nie wyszło; Galia też nie była dziewicą. I bardzo szybko zerwałby z Lyudą, ale okazało się, że jest od niego w ciąży. Ale nawet to nie powstrzymało Stepana; pozostał wierny swoim zasadom. Tymczasem po wiosce krążyły plotki o młodej, ładnej dziewczynie, której brakowało ramienia aż do przedramienia. Irina pochodziła z biednej rodziny; w wieku 15 lat została zmuszona do pracy w rolnictwie. Włożyła świerkowe gałęzie do specjalnego urządzenia, które je zmiażdżyło. Powstały pył dodawano do paszy dla zwierząt. Tak cierpiała dziewczyna; jej ręka została wciągnięta w aparat.

Ira nie stracił ducha. Kontynuowała pracę, była pogodna i optymistyczna. Była nawet znacznie bardziej aktywna niż inne wiejskie dziewczyny. Jako ofiara i osoba niepełnosprawna firma zapewniła Irze małe mieszkanie. Ludzie, którzy również potrzebowali osobnej nieruchomości, byli bardzo źli na biedną dziewczynę. Tak, a po wiosce rozeszły się złe plotki, że Ira idzie.

Zanim Ira poznał Stepana, miała już dobrą protezę. Noszono go na kikucie poniżej ramienia i mocowano do ciała jak kaburę. Aby dziewczyna mogła wykonywać swoją zwykłą pracę – gotować jedzenie, szyć na maszynie do szycia, wykonywać prace domowe. Była szybka i szybka. I urocze.

Stepan powiedział tej dziewczynie, że chce się z nią przespać. Jeśli jest szczera, poślubi ją. Irina była tak obrażona tym, że obrzucali ją błotem, że rozzłościła się i zgodziła się na propozycję Stiopy…

Wkrótce po całej wiosce szybko rozeszły się pogłoski o zbliżającym się ślubie Stepana i Iry. Ciężarna Lyuda, była Stepana, obraziła się na niego i szybko wyjechała do krewnych.

Cała wieś bawiła się na wesołym weselu. Tylko dwie siostry Stepana były smutne. Nie o takiej narzeczonej marzyli dla swojego brata. Uronili nawet łzę przy stole. Ale nie można było nie kochać Iry. Wkrótce szwagierki również wzbudziły współczucie dla swojej synowej. Ciągle zapraszali ją do siebie i spędzali dużo czasu ze swoją zwinną synową. Inteligentna i aktywna szwagierka szybko poradziła sobie z gotowaniem, nakryła do stołu, praca po prostu paliła się w jej rękach. Umiejętnie posługiwała się protezą, jakby to była jej własna ręka.

Stepan stał się dobrym ojcem dla swojej nowonarodzonej córki. Pomagał swojej Irze we wszystkim – kąpał jej córkę, karmił ją, owijał. I niósł Irę na rękach i bardzo ją kochał. To małżeństwo było mile widzianymi gośćmi na każdym święcie we wsi. Razem pięknie śpiewali piwne piosenki. I wiedzieli, jak pięknie tańczyć. A jakie toasty wzniósł Stepan, możecie ich posłuchać!

Więc żyli razem przez całe życie i byli bardzo szczęśliwi. Kochali się i byli sobie wierni przez całe życie. Tak, ich rodzinę ogarnął smutek – Stepan poważnie zachorował. Ira leczył go długo i zabierał do najlepszych lekarzy. Ale nic nie pomogło. Jej Stiopa zmarł. Irina została sama, wdowa.

Nikt we wsi nie spodziewał się, że na pogrzeb ojca przyjdzie inna dziewczynka – Lena. To była córka Stepana z Lyudy. Była bardzo podobna do swojej siostry i ojca. Tylko Styopa nie miał czasu się o tym dowiedzieć. Miał bardzo dobre serce, więc wiedząc o swojej córce, prawdopodobnie przyjąłby ją do swojego życia. Jego ogromne serce wystarczyłoby dla obu córek…

Siostry zaprzyjaźniły się i stały się sobie bardzo bliskie. I chociaż dorastali oddzielnie od siebie, teraz nie mogli być sobie bardziej bliscy.